Huzarzy Śmierci

Regiment Huzarów Śmierci Nr 1 - Przed 1918 rokiem, wizytówką Gdańska był Regiment Huzarów Śmierci Nr 1, stacjonujący w koszarach w Gdańsku-Wrzeszczu.ego początki sięgają 1741 roku. 1. Regiment Huzarów wchodził razem z 2. Regimentem w skład 1. Brygady Huzarów (Leib-Husaren-Brigade) i podlegał podobnie jak inne gdańskie jednostki XVII Komendanturze Armii.

Dywizjon Jazdy Ochotniczej (Dywizjon Huzarów Śmierci) – pododdział kawalerii Wojska Polskiego II RP i Wojska Litwy Środkowej.

Powstał prawdopodobnie z rozkazu J. Piłsudskiego w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Dowódcą nowo formowanej jednostki został porucznik Józef Siła-Nowicki, który wcześniej służył w legendarnym wołyńskim Dywizjonie Jazdy Kresowej pod komendą majora Feliksa Jaworskiego. Brawura w boju i bezwzględność wobec wroga, stały się „znakiem szczególnym” tego dywizjonu, który nie bez podstaw przyjął złowieszczy emblemat: granatowy proporczyk z trupią czaszką i piszczelami. Słynęła z brutalności zarówno do wrogów jak i swoich (dezerterów).